Ratzelraadsels bij het château de faux

In de Dordogne zijn Jan, Bob en Arie op zoek naar kunstschilder en vervalser Rafael Dupont. Ze doen dat in een auto waarop in grote letters de naam staat van garagehouder Evers uit Portland, Maine. Het gevolg is dat zij niet Dupont vinden, maar Dupont hen. De man zoekt geen ruzie, maar stelt een verrassende en nogal kinderachtige vraag: willen jullie mijn huis zien? Het huis blijkt het château de Faux, een kasteel dat wordt verbouwd. Alleen een klein deel is nog zoals Dupont het aantrof: oud, maar uiterst solide. Dat is maar goed ook, want de jongens hebben al snel behoefte aan stevige muren. Hun huurauto wordt in brand gestoken - 'En weer eentje', verzucht Jan Prins - en ruiten worden aan diggelen geschoten. Het kasteel wordt aangevallen door duistere figuren die geen gebrek hebben aan wapens. De jongens verdedigen zich zo goed als ze kunnen: Bob met een spijkerpistool, Jan met een zwaard, Arie met listige streken. Dupont heeft geen aandeel in de strijd. Hij bibbert en beeft en verdwijnt op mysterieuze wijze. De jongens komen er langzaamaan achter dat de aanval is georganiseerd door twee oude bekenden die hun krachten hebben gebundeld. Eén van de rivalen wordt uitgeschakeld, maar de andere slaat terug. Eerst wordt Arie gevangen genomen, daarna Jan en Bob. Als blijkt dat ze nauwelijks van enig nut zijn voor de belagers van Dupont worden ze vrijgelaten, na uitvoering van een kleine, maar hinderlijke straf. Het lijkt voornamelijk een nacht te zijn geweest vol problemen en tegenvallers... tot Bob een bericht voorleest dat is gestuurd door de kunstenares Bridget, een landgenote die hij op de speurtocht naar Dupont heeft ontmoet en op wie hij binnen een half uur erg gesteld is geraakt.