Met Het Conclaaf der Schaduwen begint Feist aan een nieuw hoofdstuk in de Oorlog van de Grote Scheuring en de wereld van Midkemia, ruim dertig jaar na De Boeken van De Slangenoorlog. Kiëlianapuna van de stam der Orosini heeft het moeilijk met zijn mannelijkheidsritueel. Hij zit al twee volle dagen zonder voedsel in de wildernis en wacht op een teken van de goden dat hem zijn mannelijke naam zal onthullen. Maar zijn wachten is vergeefs hij is eenzaam, koud en wanhopig, en uiteindelijk besluit hij op te geven. Dan, als hij op het punt staat terug te keren, landt er plots een zeldzame Zilverhavik op zijn schouder die hem een mysterieuze boodschap meegeeft. Als hij terugkeert in zijn dorp staat alles in vuur en vlam en worden zijn verwanten afgeslacht door soldaten van de machtige hertog Olaska. Hij wordt getroffen door een kruisboogpijl en voor dood achtergelaten. Als hij weer bijkomt is hij onder de hoede genomen van een herbergier genaamd Kendrick, die hem vertelt dat hij de enige overlevende is. Dan herinnert Kiëli zich de woorden van de havik: stijg op en wees een Klauw voor je volk. Hij heeft nu een naam, Klauw, en een doel, wraak. Maar hij is nu ook door een bloedschuld gebonden aan zijn redder, Robert de Lyis, en deze heeft andere plannen met Klauw van de Zilverhavik...
Een jongen wordt, tijdens zijn naamgevings rite, getroffen door het noodlot. Zijn hele stam is uitgemoord, en zelf overleeft hij het… ternauwernood. Zijn eer verlangt een bloedwraak. Voor het zover is, moet hij eerst nog veel ontwikkelingen en jaren van trainingen doorstaan. Hij ontmoet vele mensen, die hem helpen om een krachtige strijder te worden. Meerdere malen kruipt hij door de oog van de naald
Dit was weer eens een Feist zoals ik die graag lees. Een verhaal dat zich rustig opbouwt om de lezer in de goede stemming te krijgen. De personages komen echt genoeg over. Weinig fantasy echter, daarom geen 5 sterren.
De ontwikkeling van de personage ‘Klauw ‘ is goed. De jongen leert lezen/schrijven, zwaardvechten etc., en wordt opgenomen in ‘het conclaaf der schaduwen’. Jammer alleen dat ‘Klauw’ in alles zo heel erg goed is. Het zou wat realistischer zijn geweest als hij in sommige dingen wat minder goed was, maar dan hadden Puc, Robert, Magnus en Nakur hem waarschijnlijk niet op zijn missie gestuurd.
