Twee tegenpolen, Mikael Blomkvist en Lisbeth Salander. Hij is een charmante man en een kritische journalist van middelbare leeftijd, uitgever van het beroemde en beruchte tijdschrift Millennium. Zij is een jonge, gecompliceerde, uiterst intelligente vrouw met zwartgeverfd haar, piercings en tattoos én ze is een computerhacker van wereldklasse. Drie moorden, één avond. De slachtoffers zijn twee journalisten die voor Millennium werkten aan een publicatie over mensensmokkel, en Nils Bjurman, de voogd van Lisbeth Salander. Op het moordwapen worden de vingerafdrukken aangetroffen van Lisbeth. Het hele politieapparaat komt in beweging, maar Lisbeth is onvindbaar. Blomkvist, overtuigd van Lisbeths onschuld, gaat langzamerhand een verband zien tussen de drievoudige moord en het artikel in wording over mensensmokkel. Dan wordt een vriendin van Lisbeth ontvoerd door een motorbende. Lisbeth laat het aankomen op een bloedige confrontatie met de onzichtbare bendeleider, Zala, een bekende uit haar verleden?
Het verhaal van het eerste boek was goed, maar zoals vaak heeft ook dit boek last van het zogeheten ’tweede boek syndroom'1.
De eerste ±200 pagina’s liepen traag, pas daarna kwam het verhaal langzaam op gang. Lisbeth kwam gekunsteld en irritant over. Het wil er bij mij niet in dat iemand zo makkelijk de politie in Interpol met groot gemak kon ontlopen, voor miljoenen stelen van een misdadiger, met gemak allerlei computers kon hacken ..
Schrijfstijl en wereldopbouw zijn goed, karakters hebben een goede achtergrond.
- Second Book Syndrome is wanneer het tweede boek van een trilogie achterblijft bij het eerste.[↩]
Meer
