Eigenlijk was het de bedoeling dat hij monnik zou worden, maar als novice houdt Roger het in het klooster niet erg lang uit. Zonder vrijheid kan hij niet en hij besluit als marskramer langs de wegen van Zuid-Engeland te gaan trekken. Marskramers waren in de Middeleeuwen vaak de enigen die als vreemden in de kleinste dorpjes kwamen, en Rogers onderzoekende geest brengt hem regelmatig op het spoor van vuile zaakjes. In dit eerste boek raakt hij betrokken bij de merkwaardige verdwijning van Clement Weaver, de enige zoon van een van de schepenen van Bristol. Roger gaat naar Londen om te proberen het raadsel op te lossen, maar blijkt zich daarmee in een wespennest te hebben gewaagd.
Goed pakkend verhaal, met aandacht voor de tijd. Het boek werd verteld in de ‘ik’ vorm, iets waar ik zelf niet zo’n fan van ben. In dit geval verteld Roger Chapman, de ‘ik’, het verhaal tegen het einde van zijn leven, en blikt steeds terug.
Als 18-jarige jongeman verlaat hij het klooster om als marskramer op weg te gaan naar Londen. Onderweg hoort hij van de verdwijning van twee heren en de bediende van een van hen. Hun bagage is achtergebleven.
Al vrij snel was duidelijk hoe de vork in de steel zat, maar toch was het einde nogal verrassend.
Meer
