Auteur: David Eddings
Genre: Fantasy
Serie: De kronieken van Belgarion
Categorieën: Boeken, NIET MEER IN BEZIT
De Legenden verhaalden hoe de boze god Torak de Orbus van Aldus stal, maar verminkt werd door diens vuur en in een diepe slaap viel. De voorspelling sprak van een tijd dat hij zou ontwaken en weer trachten de wereld te overheersten. Nu was de Orbus gestolen door een priester van Torak, en de uitkomst van de voorspelling was nabij... De meestertovenaar Belgareth en zijn dochter Polgara, de magische koningin, zijn de Orbus op het spoor en trachten hem te herwinnen voordat de ramp zich kan voltrekken. Garion, die enkele maanden daarvoor nog een eenvoudige boerenjonge was, maar die nu de inzet is geworden van de strijd, gaat met hen mee. Hij heeft nooit geloofd in tovenarij en wenst er part noch deel aan te hebben. Maar er groeien krachten in hem die hem dwingen tot daden waarvan hij zichzelf ternauwernood bewust is...
De eerste helft van het boek viel me tegen. Het was weer meer van hetzelfde uit boek 1. De groep reist, komen vijanden tegen, Silk doet het een of ander, en ze komen weg… en dan weer reizen, vijanden, Silk die iets doet… enzovoort. Gelukkig heb ik de eerste helft van het boek doorgeworsteld, want de tweede helft was vele malen beter. De plot werd interessanter nu er nieuwe informatie over Garion beschikbaar kwam
Ik heb nog wel wat punten:
- Garion lijkt weinig zelfkennis te bezitten. Hoewel dit boek duidelijk vanuit zijn gezichtspunt is geschreven maken het gebrek aan ideeën en emoties hem tot een vlak personage.
- Mensen die tot een bepaalde ras of land of gebied behoren hebben allemaal dezelfde personaliteit, zwakheden etc. Misschien is dit iets wat bij Fantasy hoort, want je ziet het ook bij andere boeken, maar ook binnen dit soort groepen zou het best wel meer individualistischer kunnen.
Meer
