Bommen op ons huis

‘Vliegtuigen,’ zegt Fien. ‘Heel veel vliegtuigen. Ik kan uit mijn raam alleen niet zien waar ze heengaan.’ ‘Jij was op weg naar het dak,’ begrijpt haar vader. Hij haalt zijn hand door zijn haar. ‘Ga maar vast. Ik kom zo.’ Fien is wakker geworden van de vliegtuigen. Het is oorlog! Fien vindt het eerst vooral spannend, maar voor haar beste vriend en buurjongen David ligt dat anders. Hij is joods en vijf jaar geleden met zijn vader uit Duitsland naar Nederland gevlucht. Nu moet hij weer vluchten. Naar een tante van Fien in Middelburg. Vier dagen later denkt Fien heel anders over de oorlog. Bommen vallen op de stad Rotterdam en op haar huis. Bijna alles is ze kwijt, haar huis, haar vader… Met een overspannen moeder en haar kleine broertje vlucht nu ook zij naar de tante in Middelburg. Maar de vraag is of dat verstandig is. In dit boek vertelt Martine Letterie over de eerste dagen van de oorlog in Rotterdam. Het bombardement veranderde de stad voorgoed, en daarmee het leven van de bewoners. Het doel werd bereikt: de Nederlandse regering capituleerde. Nederland stopte met vechten tegen de Duitsers. Heel Nederland… behalve Zeeland. Dat is een vergeten deel van de Tweede Wereldoorlog, net als het bombardement dat na Rotterdam nog kwam: op Middelburg.