Vele malen hadden bepaalde opdrachten Biggles naar Afrika gevoerd. Vele malen ook had hij er in direct levensgevaar verkeerd. Er was haast geen streek in dit onmetelijke werelddeel met zijn sterk constrasterende landschappen die Biggles niet uit eigen ervaring kende. Een onervaren Afrika-reiziger zou men hem dus nauwelijks kunnen noemen. Maar altijd weer zou Afrika ook Biggles voor verrassingen plaatsen. De ondoorgrondelijkheid van zijn bewoners, de eigenaardige sfeer van magie en demonen kunnen nog steeds een merkwaardige invloed op de stemming van de buitenstaander uitoefenen. Voor Biggles kwam daar nog bij dat zijn bezoeken aan dit werelddeel doorgaans een onaangename oorzaak hadden. Dat was nu ook het geval. Een gewetenloos individu had met allerlei sluwe trucs invloed gekregen op de stam van de Zinns. In ruil voor dynamiet liet hij hen bepaalde werkzaamheden opknappen die voor de buitenwereld geheim moesten blijven. Tot nog toe was iedereen die de euvele moed had gehad zijn neus in deze zaak te steken, door een kwaadaardige luipaard verslonden. Was het inderdaad mogelijk dat er een luipaard bestond die als een wrekende rechter optrad tegen ongewenste indringers? Het was aan Biggles, Ginger, Algy en Bertie om dit raadsel op te lossen. Maar ook nu zou Afrika niet voetstoots zijn geheimen prijsgeven....
Aardig boek. Biggles krijg opdracht om ut te zoeken waarom een normaal vredelievende stam wilden zich plotseling agressief is gaan gedragen.
Eenmaal aangekomen blijkt d stam uit hun dorp vertrokken te zijn, en de assistent van de gouverneur te zijn vermoord. ook de tweede assistent en een tolk blijken te zijn vermoord. Waarom blijkt lange tijd een raadsel.
Als Biggles contact weet krijgen met ‘opa’, een achtergebleven wilde1, wordt al snel duidelijk wat er aan de hand is.
samen met de Belgische kapitein Bourgon weten Biggles en zijn piloten dit verhaal tot een goed einde te brengen.
---
in het huidige taalgebruik mag dit niet meer, maar gezien de tijd waar in het verhaal zich afspeelt, is het wel juist[↩]