Politie-inspecteur Gaskin had zorgen. Het zat hem verschrikkelijk dwars dat hij maar geen vat kon krijgen op de daders van een hele reeks brutale juwelendiefstallen. De bende die deze misdaden uitdacht, ging zo geraffineerd te werk dat de politie geen schijn van kans kreeg, omdat er geen enkel spoor werd achtergelaten. Tenslotte echter raakte de inspecteur, hoewel hij het niet kon bewijzen, er voor zichzelf van overtuigd dat de bende met een vlieguig opereerde. En dat deed hem besluiten majoor Bigglesworth in de arm te nemen, teneinde de onbekende en onzichtbare vijand als het ware met zijn eigen wapens te kunnen bestrijden. Natuurlijk was dat echt een kolfje naar de hand van Biggles en zijn mannen. Biggles met zijn enorme ervaring in de strijd tegen de onderwereld, dacht dat hij zich wel een stunt kon veroorloven... door zijn diensten aan te bieden als piloot voor de bende. Hij werd vlot aangenomen in zijn baantje als juwlendief. Maar pas toen het te laat was, ontdekte hij dat hij de leider van de bende volkomen onderschat had en dat hij door zijn overmoed niet meer de jager, maar 'het haasje' was...
Velen beschouwen dit als een van de beste Biggles boeken ooit. Maar ik ben helaas een andere mening toegedaan. Het was een aardig verhaal, maar zie niet in waarom dit boek beter zou zijn dan een van de eerdere delen
Inspecteur Gaskin van de politie zit in de maag met een aantal juwelendiefstallen en vermoedt dat er gebruik van een vliegtuig wordt gemaakt. Biggles besluit te helpen, en al snel wordt er een plan gemaakt. Biggles gaat undercover als juwelen-dief. Dit betekend groot gevaar voor hem en Ginger, als de uiteindelijke heler van de juwelen hem blijkt te herkennen. Op het laatste nippertje worden ze gered uit een brandende huis.
Meer
